Η ίδια η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ψυχολόγου και ατόμου λειτουργεί θεραπευτικά, καθώς χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια, αμεσότητα, αποδοχή, μοίρασμα σκέψεων, εμπειριών και συναισθημάτων.
Δημιουργείται προοδευτικά ένας ‘’χώρος’’ μεταξύ των δυο αυτών ανθρώπων, όπου μπορεί να χωρέσει τα πάντα.
Πρόκειται για μια προσπάθεια από τη μεριά του ψυχολόγου να κατανοήσει σε βάθος τον κόσμο του άλλου, να μην κρίνει αλλά να βλέπει την πραγματικότητα του άλλου ανθρώπου σαν να έχει τα δικά του μάτια. Ταυτόχρονα, καλείται να είναι και ‘’έξω’’ από την κατάσταση για να μπορεί να στέκεται ουσιαστικά δίπλα στο άτομο χωρίς να παρασύρεται.
Καμία μέθοδος και καμία τεχνική δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική χωρίς αυτά τα στοιχεία στη σχέση. Κάθε άτομο έχει μέσα του τις απαντήσεις στα ερωτήματα που το απασχολούν και ο ψυχολόγος συμβάλλει στο να έρθει σε επαφή με την προσωπική του αλήθεια και να την εκφράσει.
Χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια προκειμένου το άτομο να συνειδητοποιήσει, να εξωτερικεύσει, να δημιουργήσει και να αναπτύξει εναλλακτικούς και πιο ικανοποιητικούς τρόπους να υπάρχει και να σχετίζεται με τον εαυτό του και τους άλλους.
Ο ψυχολόγος συνοδεύει και στηρίζει κάθε άτομο στον αγώνα του να πραγματωθεί, να μένει όρθιος στις δυσκολίες της ζωής, να εκτιμά τις χαρές της και να προχωρά παραπέρα.